Heksagon.

Po uszyciu dwóch ostatnich wisiorów przyszły dni, w których biurko omijałam szerokim łukiem. Doprowadziłam je wraz z otoczeniem do stanu muzealnego, po czym z laptopem, słuchawkami i książką spędziłam ok. 3 dni pod kocem nie robiąc absolutnie nic. Widocznie czasem tak trzeba. 

Żadnej wizji, weny, chęci działania. Nie sądziłam, że od koralikowania też trzeba odpocząć raz na jakiś czas. Nie nudziłam się jednak. Ta głowa nigdy się nie nudzi. Nie daje też spać po nocach, więc ilość przejrzanych inspiracji, blogów, obrazków na pintereście w ciągu ostatnich dni ociera się o rekord. 

Miałam też czas, by uzupełnić galerię - póki co, wyłącznie Artillo. Czeka mnie w związku z tym trochę pracy ze zdjęciami, a aparat ostatnio niekoniecznie chce ze mną współpracować. Wczoraj przejrzałam swoją skrzynkę z biżuterią. Mam wrażenie, że szewc bez butów chodzi... Dłużej nie mogę sobie na to pozwolić. Dlatego też wyjęłam pudełka z kamieniami, posrebrzanymi przekładkami i innymi ozdobami. I robię. Proste, lekkie, mają pasować do ciemnej garderoby, więc sprawa prosta :)

Przedstawiam dzisiaj kolczyki wykonane na bazie heksagonu. To słowo wpadło mi w ucho i wierci się po głowie. Kształt i szycie spodobało mi się na tyle, że nie poprzestałam na jednej parze. Znalazłam co ciekawsze odcienie i powstało kilka par. Oto one:

Aktualnie siedzę w fioletowych kamieniach. Do wieczora pewnie przejdę przez wszystkie kolory. Słucham muzyki - https://www.youtube.com/watch?v=AZHtZrfFuhU.
I serce skradł mi ten obrazek. Mam tylko wrażenie, że na liczniku nieco więcej, niż 62!!!